تفاوت سرطان روده با بواسیر چیست؟
تفاوت سرطان روده با بواسیر یکی از موارد مهمی است که شما باید درباره آن بدانید. بواسیر که با نام هموروئید نیز شناخته میشود، یکی از مشکلات پزشکی شایع است که به دلیل گرفتاری با گره‌های وریدی در منطقه مقعد و اطراف آن ایجاد میشود. این گره‌ها به دلیل تنش‌هایی که روی رگهای مقعد ایجاد میشود، انبساط می‌یابند و بواسیر را ایجاد میکنند.
بواسیر به دو نوع داخلی و خارجی تقسیم میشود. بواسیر داخلی، در داخل مقعد قرار دارد و معمولاً نهایتاً تا بیرون نمی‌آید. این نوع بواسیر ممکن است بدون درد و بدون علائم خاصی باقی بماند یا ممکن است باعث خونریزی و درد شود. بواسیر خارجی، در خارج از مقعد قرار دارد و به صورت تومور بروز می‌کند و معمولاً با درد و احتقان همراه است.
عواملی مانند چاقی، سن بالا، بیماری‌های روده و مقعدی، دیابت، سابقه بارداری و زایمان و یا نشستن طولانی مدت از دلایل ابتلا به بیماری بواسیر هستند. برخی از نشانه‌های بواسیر شامل خونریزی از مقعد، درد و احساس سوزش و خارش در مقعد، تورم و توده‌های قابل لمس در منطقه مقعد و خارج از آن هستند.
بواسیر در چه افرادی بروز پیدا می‌کند؟
پیش از اینکه بخواهیم درباره تفاوت سرطان روده با بواسیر صحبت کنیم، لازم است اندکی از بواسیر بیشتر بدانید. بواسیر یا هموروئید، یک بیماری شایع در قسمت پایین روده است که به دلیل افزایش فشار در رگهای بزرگ موجود در محل ترکیدگی بافت پوستی محیط مقعد رخ می‌دهد. این بیماری معمولا در افرادی که فشار شدیدی روی رگهای محیط مقعد وارد میشود، رخ می‌دهد. برخی از علل اصلی بواسیر عبارت اند از:
- سن بالا
- خم‌شدگی‌های پی در پی موجود در روده
- چاقی و یا چربی شدید در ناحیه شکم و لگن
- بارداری و زایمان
- سرطان روده
- عوامل ژنتیکی
همچنین افرادی که دارای سبک زندگی نامناسبی هستند، مانند کسانی که فعالیت بدنی کمی دارند یا غذاهای پرچرب و کم فیبر مصرف میکنند، نیز در معرض بروز بواسیر قرار دارند. به علاوه استفاده از داروهایی که ممکن است باعث افزایش فشار در رگهای محیط مقعد شوند، نیز می‌تواند باعث بروز بواسیر شود.
اصلی‌ترین علائم بروز بواسیر
بواسیر یا هموروئید، یک بیماری شایع در ناحیه مقعدی است که به دلیل تورم و التهاب رگهای خونی داخل و بیرون از مقعد ایجاد میشود. علایم بواسیر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
۱. خونریزی: اگر بواسیر در داخل مقعد قرار داشته باشد،خونریزی پس از مدفوع ممکن است رخ دهد. رنگ خون ممکن است قرمز روشن یا تیره باشد.
۲. درد: درد معمولاً پس از خروج مدفوع یا هنگام تحمل وزن بدن (مانند خم شدن، بلند کردن اشیاء سنگین و یا دویدن) بیشتر میشود. درد ممکن است در ناحیه مقعدی و یا در داخل مقعد احساس شود.
۳. قرمزی، سوزش و خارش: این علائم ممکن است به دلیل تحریک پوست ناحیه مقعدی توسط مدفوع و یا ترشحات مقعدی باشد.
۴. تورم و سفتی: بواسیر ممکن است در ناحیه مقعدی به صورت توده‌ای تشخیص داده شود که معمولاً نرم و البته دردناک است.
۵. احساس بزرگ شدن مقعد: بواسیر ممکن است باعث احساس داشتن مقعد بزرگتر و سخت‌تر از قبل شود.
در صورت تجربه هر یک از این علائم، بهتر است به پزشک مراجعه کرده و بررسی شوید. برای پیشگیری از بواسیر، می‌توانید به عادات سالم مانند تغذیه سالم و ورزش منظم توجه کنید. همچنین مصرف غذاهایی که حاوی فیبر هستند می‌تواند به جلوگیری از بواسیر کمک کند.
علاوه بر مواردی که قبلاً ذکر شد، علائم دیگری هم ممکن است در بواسیر وجود داشته باشد که عبارتند از:
۶. افزایش حجم مدفوع: به دلیل وجود بواسیر در ناحیه مقعدی، ممکن است حجم مدفوع افزایش یابد.
۷. احساس داغی: برخی افراد ممکن است احساس داغی در ناحیه مقعدی داشته باشند که به دلیل التهاب و تورم بواسیر است.
۸. تغییرات در الگوی تغذیه: افرادی که به بواسیر مبتلا هستند، ممکن است به دلیل احساس درد و ناراحتی در ناحیه مقعد، الگوی تغذیه خود را تغییر دهند و از خوراکی‌هایی که حاوی فیبر غذایی هستند کمتر استفاده کنند.
۹. احساس خستگی و ناراحتی: افراد مبتلا به بواسیر ممکن است احساس خستگی و ناراحتی در ناحیه مقعدی داشته باشند.
در صورت تشخیص بواسیر، درمان به دو صورت دارویی و یا جراحی انجام میشود. درمان دارویی شامل استفاده از داروهای ضد التهاب و الگوی تغذیه حاوی فیبر غذایی است. درمان جراحی در صورتی که بواسیر شدید باشد و درمان دارویی بهبودی حاصل نکند، انجام میشود.
درمان بواسیر
تغییر در شیوه‌‌ی زندگی:
برخی از تغییرات در رفتارهای زندگی می توانند به کاهش علائم بواسیر کمک کنند. این شامل مواردی مانند افزایش میزان فیبر در رژیم غذایی، شستشوی مقعد با آب گرم پس از استفاده از توالت، اجتناب از خوردن غذاهای سرد و نوشیدن آب یخ زده و ممانعت از نشستن بر روی توالت برای مدت طولانی است.
داروهای موضعی:
داروهایی مانند کرم‌ها، پمادها و شیاف‌هایی که در محل بواسیر قرار می‌گیرند میتوانند علائم بواسیر را کاهش دهند. برخی از این داروها شامل کورتیکواستروئیدها، ضد التهاب‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها هستند.
داروهای خوراکی:
داروهایی که به صورت خوراکی مصرف می‌شوند، میتوانند به کنترل علائم بواسیر کمک کنند. این داروها شامل ضد درد، ضد التهاب و داروهایی برای تسکین مزاج هستند.
لیزر، تزریق یا انتقال خون:
اگر بواسیر بسیار بزرگ و شدید است، روش های جراحی ممکن است لازم باشند. لیزر، تزریق و انتقال خون از جمله روش هایی هستند که برای درمان بواسیر استفاده می‌شوند.
خارج کردن بواسیر:
در صورتی که بواسیر بسیار بزرگ و شدید باشد و سایر روش های درمانی نتوانند بهبودی را به ارمغان آورند، ممکن است خارج کردن بواسیر (Hemorrhoidectomy) لازم شود. در این روش جراحی، بواسیر با برش و برداشتن با استفاده از ابزار جراحی حذف میشود.
تزریق ماده‌های تصحیح کننده:
در روش تزریق ماده‌های تصحیح کننده (Sclerotherapy)، ماده‌ای به بواسیر تزریق میشود تا باعث تنگ شدن رگهای خونی شود و بواسیر از بین برود.
لیزر:
در روش لیزر، با استفاده از پرتو لیزر، بواسیر با تبخیر شدن بافت‌های آن از بین می‌روند. این روش برای بواسیر کوچک و متوسط موثر است.
در کل، درمان بواسیر بستگی به شدت بیماری و وضعیت پزشکی بیمار دارد. برای درمان بواسیر در صورت وجود علائم، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید و به دقت از نکات احتیاطی پیروی کنید.
تفاوت سرطان روده و بواسیر
در این قسمت میخواهیم به تفاوت سرطان روده با بواسیر بپردازیم. سرطان روده و بواسیر دو بیماری متفاوت هستند و به نوعی از یکدیگر متمایل به پیشرفت در زمان هستند، اما در طبیعت آنها اختلافاتی وجود دارد که در زیر به آنها اشاره میشود:
طبیعت بیماری:
سرطان روده یک بیماری خطرناک است که به صورت یک توده سرطانی در دیوار روده شروع میشود و با گسترش به بافت‌های اطراف و انتشار به اعضای دیگر بدن، بسیار خطرناک میشود.
بواسیر یا هموروئید نیز یک بیماری شایع است که معمولاً با تورم و خونریزی در ناحیه مقعد آغاز میشود و در بعضی از موارد می‌تواند به یک عفونت تبدیل شود.
علت بیماری:
سرطان روده به دلیل اختلال در رشد سلول‌های ناسالم در دیوار روده و فاکتورهای ژنتیکی و محیطی ایجاد میشود.
بواسیر نیز به دلیل فشار و خراشیدگی مکرر در دیواره مقعد و ورید یا رگهای آن می‌باشد.
علائم بیماری:
سرطان روده ممکن است در مراحل اولیه بدون هیچگونه علامت بالینی ظاهر شود، اما با پیشرفت بیماری می‌تواند علائمی مانند خونریزی در بخشی از دستگاه گوارش، درد شکم، تغییر در رفتار روده و افزایش احساس خستگی نمایان شود.
بواسیر معمولاً با تورم، خونریزی و درد در ناحیه مقعد همراه است.
تشخیص بیماری:
تشخیص سرطان روده با استفاده از تست‌های غربالگری مانند آزمایش خون، آزمایش مدفوع و کولونوسکوپی انجام میشود. در صورت تایید سرطان روده، معمولاً به منظور درمان بیماری، عمل جراحی و در برخی موارد درمان شیمی‌درمانی و رادیوتراپی نیز لازم است.
تشخیص بواسیر نیز با بررسی جسمی، آنوسکوپی، روش‌های تصویربرداری مانند سی تی اسکن انجام می شود. در بسیاری از موارد، تغییرات تغذیه‌ای و تمرینات فیزیکی نیز می‌تواند به درمان بواسیر کمک کند.
درمان:
درمان سرطان روده شامل عمل جراحی، شیمی‌درمانی و رادیوتراپی است. عمل جراحی به منظور برداشتن قسمتی از روده که به سرطان مبتلا شده است و در برخی موارد پاک‌سازی لنفاوی همراه با این عمل نیز لازم است.درمان بواسیر شامل تغییرات تغذیه‌ای و سبک زندگی و داروهای شریانی است. در برخی موارد، بواسیر نیاز به عمل جراحی دارند.
پیشگیری:
انجام تست‌های غربالگری مانند کولونوسکوپی به منظور تشخیص سرطان روده در مراحل اولیه و قابل درمان است.
انجام تغییرات در سبک زندگی مانند تغذیه سالم، ورزش و رعایت بهداشت روانی و فیزیکی نیز می‌تواند از بوجود آمدن بواسیر جلوگیری کند.
بنابراین، درک تفاوت‌ها و شناخت ویژگی‌های سرطان روده و بواسیر، به افزایش آگاهی بیماران و بهبود درمان و پیشگیری از این بیماری‌ها کمک می‌کند.
شباهت سرطان روده و بواسیر
اگرچه سرطان روده و بواسیر به طور کلی از نظر علائم و درمان با یکدیگر تفاوت دارند، اما در برخی موارد میتوانند به صورت مشابهی ظاهر شوند و این باعث میشود که برخی افراد بتوانند آنها را اشتباه گرفته و در درمان تاخیر داشته باشند. شباهت‌هایی که بین سرطان روده و بواسیر وجود دارد عبارت اند از:
علائم: برخی از علائم بواسیر مانند خونریزی، تورم و درد میتوانند در سرطان روده نیز دیده شود.
مکان: سرطان روده و بواسیر هر دو دارای منشا مشابه و یکسانی هستند. بواسیر در بخش پایین روده و مقعد واقع میشود و سرطان روده معمولا در بخش بالایی روده واقع میشود.
خطر ابتلا: برخی از عوامل ریسک بواسیر مانند یبوست مزمن، استرس و نشستن طولانی مدت نیز برای ابتلا به سرطان روده خطر افزایش می‌دهند.
به هر حال، سرطان روده و بواسیر در کلیت خود از نظر علائم، آزمایش‌های تشخیصی و درمان متفاوت هستند و برای تشخیص صحیح باید با استفاده از آزمایش‌های مناسب، به ویژه کولونوسکوپی، تشخیص داده شوند.
